Zoveel mirabellen, hazelnoten en vijgen als wij hebben, zoveel tomaten heeft de buurman, Jean-François. Hij is een tuinman van het precieze soort. Zijn moestuin staat er altijd pico bello geschoffeld, opgebonden en bijgeknipt bij en zijn plantjes krijgen elke dag op dezelfde tijd water via een automatisch druppelsysteem. 

Logisch dat hij een geweldige oogst heeft.

Af en toe stapt hij onze tuin binnen met een doos groenten of aardappelen. Deze week kwam Marlène, zijn vrouw, aanlopen met ruim vier kilo tomaten in soorten en maten. Een kist vol. Ze had al zoveel tomatensoep, tomatensaus en tomatensla gemaakt… Nu had ze er genoeg van, dat werd al gauw duidelijk. Ze keek er enigszins vermoeid bij: of wij deze wilden opeten. En er hing nog zoveel aan de planten: als we zin hadden in tomaten, kom ze dan alsjeblieft plukken!

Dus tja, wat te doen? Een paar tomaten door de sla mikken hielp niet erg. Het kistje bleef even vol, leek het. Toch maar de grote braadpan van mijn moeder tevoorschijn gehaald. In De kunst van het koken vond ik een recept dat me wel wat leek. Coulis de tomates à la provençale: een mediterrane tomatensaus. 

Eerst moest die vier kilo tomaten ontveld en ontpit. Al doende bleek dat een enorm karwei, maar goed, ik was eenmaal bezig, dus dan gá je ervoor!

Het recept deel ik hier, waarbij ik voor het gemak de oorspronkelijke hoeveelheden aanhoud. Als je anderhalve kilo tomaten gebruikt, krijg je een mooie hoeveelheid saus voor één maaltijd. Die van mij is nu verdeeld over drie zakjes in de vriezer.

Dit heb je nodig:

• een pan met dikke bodem,
• een kleine ui (fijngehakt)
• olijfolie
• een kleine eetlepel bloem (ik heb het recept gevolgd, maar ik zie hier eigenlijk niet de noodzaak van in)
• 1,5 kg rijpe tomaten, ontveld (10 sec in kokend water), ontpit en in stukjes
•  mespunt suiker
• zout
• 2 tenen knoflook (zeer fijngehakt, of hele tenen in het kruidenei)
• kruiden in een kruidenei (reuze handig, zie foto): peterselie, laurierblad, tijm, theelepel venkelzaad, paar blaadjes basilicum, wat draadjes saffraan, beetje koriander, stukje sinaasappelschil

Laat eerst de ui zacht worden in de olie – niet bruin laten worden. Dan de bloem erbij, even doorroeren en een paar minuten zachtjes mee laten fruiten.

Doe dan alle andere ingrediënten erbij en laat het deksel een minuut of tien op de pan zodat de saus goed aan de kook komt, maar let op: het kan makkelijk aanbranden. Zet het vuur dus direct laag als de boel kookt.

Laat net zolang koken tot de saus aardig is ingedikt. In het boek staat een half uur, maar ik heb mijn saus wel anderhalf uur moeten laten sudderen voordat-ie de gewenste dikte had.

Haal dan het kruidenei eruit en proef of er nog zout en peper bij moet. Je kunt de saus zeven of pureren met de staafmixer, maar ik hou zelf van een beetje structuur.

Lekker bij pasta, denk ik, of bij kip. Ik ga het proberen en laat het hier weten.